ಕಗ್ಗಪ್ಪು ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಬಯಲು ತಂಗಾಳಿಗೆ
ಕುಣಿದಾಡಿವೆ ನಿನ್ನ ಮುಂಗುರುಳು
ಭತ್ತದ ಗದ್ದೆಗಳ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಕಂಪು
ದೂರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ವಾಹನಗಳ ಮಿಣುಕು
ಜಾರುತ್ತಿದೆ ಭೂಮಿಗೆ ಇರುಳು
ಕಿಡಿಕೆಂಡದಂತೆ ಕಾಣುವ ಸೂರ್ಯ
ಬೈಗಿನ ಮಂದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ತಣ್ಣಗೆ ನಿಂತ ಬೈಕು
ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಅಂಡಲೆಯುವ ಮೋಡದ ಸಾಲು
ದಿಗಂತದಲ್ಲೆಲ್ಲೊ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಲಣಿಯಾಗುವ ದಿನಕರ
ಸ್ವರ್ಗವೋ ಭೂಮಿಯೋ ಮನಸ್ಸಿನ ತುಂಬ ಹಾಯಿಕು!
ಮಣ್ಣಿನ ವಾಸನೆಯನ್ನು ಹಿಡಿಯಲಂಜುವ
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ದೂರತಳ್ಳಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ
ನನ್ನ ಹೃದಯದೋರಿದ ದಾರಿಗೆ
ಅಪ್ಪುತ್ತದೆ ದೇಹ ಹಸಿರು ನೆಲವನ್ನು!
ಅಪ್ಪುತ್ತದೆ ಮನಸ್ಸು ಭಾಷೆಯನು ಮೀರಿದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು,
ಮನಸ್ಸಿನ ಕಾಲದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳನನ್ನು!
ಏಕಾಂತದ ಅಚ್ಚರಿಯನ್ನು!
ಪ್ರಸನ್ನ ಕುಮಾರ ರೇ
