ನಿನ್ನೆ ಮುಂಜಾವಿನ ಜಡಿಮಳೆಯಲ್ಲಿ
ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ನಿಂತಾಗ
ಎದೆ ತುಂಬ ನೆನಪುಗಳ ಹೂಮಳೆ
ಗರಿಕೆಯಲಗಿನ ತುದಿಯ ಹನಿಗಳು,
ಚಿಕ್ಕ ತಗ್ಗುಗಳಲ್ಲಿ ಪುಟಿದೇಳುವ ಹನಿಗಳು,
ಮರದ ಕೊಂಬೆ, ಎಲೆಗಳಿಂದ ಜಾರಿ
ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ಹನಿಗಳು,
ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನ ನಗುವಾಗಿ ಮಿನುಗುತ್ತವೆ!
ಮೈಲುಗಳೆತ್ತರದಿಂದ ನನಗಾಗಿ ಬಿದ್ದ ಹನಿಗಳು,
ನೂರಾರು ಮೈಲಿ ದೂರದಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು
ಸವರಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ಹೃದಯ ಸೇರಿದ ತಂಗಾಳಿ,
ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ
ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಬಳುಕು ರಸ್ತೆಯ ಬೇಲಿಯ ಹೂಗಳು ,
ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯುವ ಅಚ್ಚ ಹರೆಯದ ನೆನಪುಗಳು,
ಕಪ್ಪು ಮೋಡಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮೇಘಾಗ್ನಿಯಂತೆ,
ಕಾಣದಿದ್ದರೂ ಕೇಳಿಸುತ್ತವೆ!
ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಎದೆ ಝಲ್ಲೆನಿಸುತ್ತವೆ!!
-ಪ್ರಸನ್ನ ರೇವಣ್
